16 mei 1941 vond de oprichtingsvergadering van Tjoba plaats. De
aanleiding is niet precies duidelijk, maar naar alle waarschijnlijkheid
wilden 5 heren en 8 dames graag gaan korfballen. Voor 10 cent
contributie per week mochten de leden wekelijks korfballen op het
weiland van boer Vermeulen. Op 19 juni 1941 werd de eerste wedstrijd
gespeeld tegen Seolto uit ’s Heer Arendskerke. De uitslag was
veelzeggend: 1-4 verlies. Er moest nog veel geleerd worden. Al snel werd
aansluiting gezocht bij de korfbalbond en in 1945 kon voor de eerste
maal getoast worden op een kampioenschap. De wintertrainingen vinden
plaats in Samuël het toenmalige verenigingsgebouw van ’s Heer
Hendrikskinderen. Voor wat betreft de buitenaccommodatie werd een fel
gevecht geleverd met de plaatselijke voetbalvereniging, waarbij Tjoba
met dank aan boer Vermeulen het alleenrecht op het gebruik van het veld
behield. In 1948 werd voor het eerst microkorfbal gespeeld in het oude
veilinggebouw.
In het tweede decennium van het bestaan van Tjoba werden aansprekende
successen behaald, met als hoogte punten 3 Zeeuwse titels een zelfs 2
maal landskampioen (1961 en 1962) bij de zaterdagclubs. Tevens is dit
het startsein voor een landelijk spelend Tjoba. Enkele spelers van Tjoba
schoppen het zelfs tot heuse internationals. Tjoba groeit en met de
prestaties groeit de accommodatie mee. Er komt een tweede veld bij en in
1971 wordt de kantine geopend. De houten keet en de koeienwasbakken
waren verleden tijd. Op sportief gebied wordt voor de eerste maal in de
overgangsklasse gespeeld. Echter duurde het eerste optreden slechts 1
jaar. In 1973 werd de eerste shirtsponsor binnengehaald, met
trainingspakken en al. In de jaren daaropvolgend werd er afwisselend in
de 1e en 2e klas gespeeld. Ook de jeugdploegen van Tjoba weten in deze
jaren regelmatig een succesje mee te pikken; kampioenschappen werden met
regelmaat gevierd. Dat Tjoba een bloeiende vereniging was en bleef
bleek wel uit de oprichting van de trimgroep. Het waren uiteindelijk
vooral ouderen die via deze tak de conditie op peil hielden.
Een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van Tjoba was de promotie naar de promotieklasse in 1980. Met zijn allen op de boerenkar door het dorp om het te vieren. In de jaren daarop viel het niveau echter langzaam terug, mede door het versneld verjongen van het basisteam en uitval van routinespelers, met als dieptepunt degradatie naar de derde klas in 1992. De jeugd behaalde juist in deze periode de meest aansprekende resultaten. De junioren kwamen voor het eerst in de landelijke competitie uit. De weg terug omhoog viel toevalligerwijs samen met de in gebruikname van het eerste Zeeuwse korfbal-kunstgrasveld. Een dubbele promotie in de zaal deed de club in rap tempo weer in de eerste klas belanden. Dit alles was mede mogelijk door het opstellen van een meerjarenplan met hierin duidelijke doelstellingen voor de toekomst. Middels een goed kader, veel enthousiasme bij de spelers en steun van bestuur en betrokkenen werden deze doelstellingen zelfs binnen de gestelde termijn gehaald. In 1997 promoveerde Tjoba naar de overgangsklasse (veldcompetitie). Een nieuwe mijlpaal in de clubhistorie. Een jaar later wordt ook in de zaal deze klas bereikt. Dat de prestaties tot de verbeelding spreken blijkt uit het feit dat ook de jeugdploegen met regelmaat aansprekende prestaties neerzetten. De A-junioren zijn in het seizoen 2002-2003 tweemaal Nederlands kampioen voor afdelingsjunioren geworden. Een prestatie van formaat.
Tijdens het seizoen 2008-2009 wist het vlaggenschip van de vereniging door middel van een beslissingswedstrijd tegen Vitesse uit Barendrecht promotie naar de Overgangsklasse in de zaal te bewerkstelligen.