De droom…

De droom: hier ooit staan in de finale van de Korfbal Challenge?

Eind vorig jaar bezocht Tjoba B1 (aangevuld met meiden uit de B2) de Korfbal Challenge in Rotterdam. Zij speelden overdag een toernooi en bezochten ’s avonds drie wedstrijden met daarin vele toppers uit de Korfbal League en aanstormende talenten. Voor jullie een sfeerimpressie van een lange dag vol inspanning en ontspanning. En heel veel geduld voor wat spijs en drank om de overdag verbruikte energie ’s avonds weer aan te vullen.

Tijdens de Korfbal Challenge speel je vijf tot zes wedstrijden 4-Korfbal (4 tegen 4) met iets aangepaste spelregels. Drie veldjes liggen er in één hal en je speelt 20 minuten zonder rust. Dat is pittig, dus door rouleren en verse krachten inzetten is wel gewenst. Tjoba had twee teams opgegeven en had hiervoor die dag 7 meiden en 5 jongens ter beschikking. Beide teams speelden steeds tegelijk, dus vooral de jongens konden aan de bak met slechts één wissel voor twee teams. De meiden hadden iets meer reserve en zijn ook het sterke geslacht hè.

De groep had zichzelf keurig in twee teams verdeeld, B1 en B2. Die zaten bij elkaar in de poule en speelden de eerste wedstrijd tegen elkaar. Beide teams moesten zoveel mogelijk zelfstandig de dag invullen en vooral zorgen dat zij steeds op tijd bij de volgende wedstrijd waren. Omdat we op hoog niveau speelden (5e verdieping) en de kantine op de begane grond was, waren de liften een uitkomst. En nuttig want tussen de wedstrijden stond het herstellen centraal, dus dan neem je zo weinig mogelijk de trap. Uiteindelijk bleek één van onze teams de finale te spelen. Toen werd het serieuzer en werd er door coach Robert een tactisch plan gesmeed om tegenstander Vriendenschaar te bestrijden. Na een kleine achterstand kon er nu volop door gerouleerd worden en hadden we nu het voordeel dat we met twee teams waren. Verder waren de coaches die dag technische en tactisch vrij nutteloos, hun belangrijkste rol was het vervoer van de jongens en meiden samen met ouder Bianca. 

Boven de onofficiële foto tijdens de huldiging. Onder de officiële staatsfoto. Brave tieners!

De jongens zorgen goed voor zichzelf en hun herstel tussen de wedstrijden. Ja, je kan er ook heel relaxed bij zitten als je je favoriete adres voor de avondmaaltijd al gegoogeld hebt en dit zich warempel op acceptabele loopafstand bevindt. Weer een bewijs dat coaches vrij nutteloos zijn en nu eens zelf een voedingsadvies aan de deskundigen konden vragen in plaats van allerlei opdrachten geven tijdens trainingen en wedstrijden. 

De meiden (het sterke geslacht) hadden voldoende energie over om gezellig te keuvelen in de kantine. De telefoons onder handbereik en dan ontspannen maar en wachten op de avondwedstrijden. Hopen dat je je korfbalidool ziet schitteren. Na een vlotte terugreis hadden ook zij hun vrije tijd tijdens de kerstvakantie waardevol in kunnen vullen. Was er ’s morgens nog een voorzichtige verwachting dat je ’s avonds eens een keer op tijd naar bed zou kunnen gaan (want ja, een spannend etmaal was aanstaande), bleek het toch dat we niet zo heel veel minuten voor het begin van 31 december 2019 weer arriveerden bij het Tjoba veld. Als ik weer thuis ben, laat ik de dag nog eens passeren. Robert en Bianca bedankt voor de organisatie. Anouk, Britt, Chiara, Jasmijn, Senna, Senne, Vera, Arthur, Jens, Jurgen, Sem en Sil voor jullie gezelschap en korfbalplezier.

Kees Toutenhoofd